Een luchtfoto van MoeNieks

Hoe is MoeNieks ontstaan?

Claudine: “Wij hebben hiervoor samengewerkt in de auto-industrie. Voor deze baan hebben we twee jaar in China gewoond en gewerkt. Het was een leuke tijd, maar door de drukte in de stad en de luchtverontreiniging wilden we terug naar Nederland. We hadden behoefte aan natuur, gezonde lucht en rust. Via een app zagen we dat de luchtkwaliteit in Westerwolde erg goed was. Dat heeft ons richting deze plek getrokken. Tim: “Eerst hebben we nog een jaar op deze plek doorgewerkt voor onze vorige werkgever, maar in 2018 begon Claudine met MoeNieks.”

Claudine: “MoeNieks was eerst een theetuin die niet meer gebruikt werd, met thermoskoffie en oplossoep. We hadden gezegd dat als we iets zouden starten, het een plek is waar alles dagvers vanuit huis wordt bereid. We hebben geen menu, maar bereiden iets met de oogst uit onze moestuin en boomgaard. Zo hebben we een dagsoep of -lunch en een taart van de week.” Tim: “Dat sloeg in Groningen wel aan, ze houden van niet te moeilijk eten. Gewoon eerlijke kost en niet te veel poespas.”

Tim en Claudine Martinot-van Belleghem

Wat was jullie idee achter MoeNieks?

Tim: “Toen we begonnen met MoeNieks en beseften wat voor ruimte we hadden, vergeleken onze ervaring in China, voelde dat niet helemaal juist om voor onszelf te houden. We willen deze plek kunnen delen en mensen laten genieten van de natuur.”

Claudine: “De belevenis van wat er in de tuin rondfladdert vinden we belangrijk. We hebben ontzettend veel planten en dieren in onze tuin. Ook hebben we doorkijkjes geplaatst om het natuurgebied rondom ons goed te kunnen zien. Laatst kwam hier een koppel langs van 92 en 87 jaar oud. Ze waren eerder al bij ons geweest, maar kwamen deze zomer weer terug. Toen ze weggingen zei de meneer tegen mij: ‘Ik had tegen mijn vrouw gezegd, we gaan nog eens naar het paradijsje.’ Ik vind het heel mooi als we dat teweeg kunnen brengen.”

Tim: “Onze visie komt ook terug in de naam van deze plek. MoeNieks betekent voornamelijk: hier moet niks. In een gezellige en huiselijke sfeer kun je hier genieten van rust, de natuur en een praatje. Al dan niet met wat lekkers erbij. Maar je krijgt hier niet steeds de vraag of je nog iets wilt drinken, zodat wij meer kunnen verkopen.”

Wat voor gasten komen bij jullie langs?

Claudine: “Eigenlijk heel divers: buren, boeren, wetenschappers, gedeputeerden, werknemers van Natuurmonumenten/Staatsbosbeheer, verenigingen, recreanten. Veel van de vergaderingen over het Liefstinghsbroek, zoals over het project Maatwerk met Meetwerk, worden bij ons gehouden.

MoeNieks ligt naast het Liefstinghsbroek, daarom is het fijn voor partijen om hier te vergaderen en aansluitend het veld in te gaan. Je voelt daarbij wel dat er meerdere belangen spelen. We hebben het idee dat er natuurlijk hobbels zijn, maar dat alle partijen echt naar elkaar luisteren. Op dat vlak zien wij het Liefstinghsbroek als een Natura2000-gebied waar van alles gebeurt, maar dat mensen met elkaar bereid zijn om samen naar oplossingen te zoeken.”

Hebben jullie veel veranderingen in de natuur gezien de afgelopen jaren?

Tim: “Ja, wij zitten in een gebied waar Prolander in opdracht van de provincie Groningen al veel heeft gedaan. Toen wij hier kwamen waren ze al een poos bezig met het hermeanderen van de Ruiten Aa. Wij zagen dat ontstaan met respect voor elkaar en met gemeenschappelijke interesse voor de natuur. Alle partijen staan dan in het gebied te overleggen over de volgende maatregel, een hek daar of een geul aan de andere kant. Er wordt gezocht naar een gezonde balans die voor alle partijen acceptabel is.”

Wat is jullie lievelingsplek in de omgeving?

Tim: “We hebben gisteren nog één van onze favoriete rondjes gelopen, een wandelroute van 6,5 kilometer rondom het Liefstinghsbroek.” Claudine: “Je mag het Liefstinghsbroek niet zomaar in, maar laatst hebben we het voorrecht gehad om het oerbos in te mogen onder begeleiding van Jeroen Kuipers van Natuurmonumenten. We waren zo onder de indruk.”

Tim: “Het was een heel aparte gewaarwording, lopen door zo'n oerbos zonder paden. We zagen het zeldzame blauwgrasland, adelaarsvarens die er de overhand nemen en hulstbomen zo hoog dat het wel een oerwoud leek. Ook is het er doodstil. Bij elke stap ben je heel voorzichtig dat je niet iets kapottrapt.”

Verder nog mooie plekjes?

Claudine: “We lopen ook vaak een rondje richting de Ruiten Aa. Dan loop je langs de Ruiten Aa en door een soort sprookjesbos: een berkenbosje dat volstaat met vliegenzwammen. Ook zie ik daar vaak een ijsvogel of een bever, echt fantastisch.”

Tim: “Een van de wonderbaarlijke dingen is dat het een mooi natuurgebied is hier, maar ook zo rustig. Overal in Nederland heb je mooie plekjes, maar hier kan het zo magisch stil zijn. Bij ons komen gasten vaak terug na een wandeling en zeggen ze stomverbaasd: ‘we hebben meer reeën gezien dan mensen’. Dat vind ik zo'n mooie samenvatting van de beleving die ze hier doormaken.” Claudine: “Dat is de kracht van dit gebied. Het is een natuurgebied, maar ook een rustgebied. Laten we dan ook met zijn allen met respect omgaan met deze natuur.”